واگذاری بی سرانجام سرخابی‌ها | استقلال و پرسپولیس، دراوج ضرردهی

وزیر ورزش و جوانان در تازه‌ترین نطق خود صراحتاً از عزم این وزارتخانه برای واگذاری سرخابی‌ها سخن به میان آورده و اعلام کرده اگر اراده‌اش باشد، این دو باشگاه واگذار خواهند شد. سجادی می‌گوید: «اگر اراده‌ای باشد شرایط و مقدمات کار فراهم است که بتوانیم در عرض دو، سه ماه شروع به واگذاری این دو باشگاه کنیم. الان می‌خواهم سر‌بسته بگویم که مجوز‌ها و دستورات این کار را گرفتم و اراده‌اش هم هست و انشالله به زودی خبر‌های خوب را به هواداران دو باشگاه اطلاع‌رسانی می‌کنیم.»

اظهارات وزیر ورزش و جوانان درحالی نگاه‌ها را به سمت خود جلب می‌کند که به تازگی میان باشگاه استقلال و سازمان لیگ بر سر اخذ مجوز انتشار تبلیغات محیطی از طرف باشگاه استقلال به هنگام برگزاری بازی‌های لیگ برتر، جدل بسیاری به وجود آمده است.

از یک سو سازمان لیگ خود را محق به اجرای تعهدات در این راستا می‌داند و براین باور است که به عنوان متولی برگزاری لیگ برتر، باید رأساً در این راستا اقدام کند و از سویی نیز باشگاه استقلال بنای مخالفت در پیش گرفته و اعتقاد دارد ارقامی که به عنوان تبلیغات محیطی به این باشگاه واگذار می‌شود، کافی نیست و باید حق انتشار تبلیغات به باشگاه استقلال واگذار شود تا عایدی بیشتری حاصل گردد که ادعای بیراهی هم نیست.

این کشمش درحالی که حمایت مجازی هواداران و برخی صفحات استقلالی را به همراه آورده، اما بیانگر این نکته مهم است که واگذاری سرخابی‌ها نیز به سادگی امکان پذیر نخواهد بود و آنچه این دو باشگاه را به این سمت سوق خواهد داد، روشن شدن منابع عظیم درآمدی و حل این اختلافات است.

نه فقط تبلیغات محیطی که سهم بالایی از درآمد‌های مالی چنین باشگاه‌هایی را فراهم می‌کند، بلکه در راستای حق پخش تلویزیونی و منابع درآمدی حاصل از آن باید تجدید‌نظر شود و کارگروهی که مسئولیت واگذاری را به عهده گرفته، در قدم اول می‌بایست منابع درآمدی دو باشگاه را روشن کند تا جذابیت کافی برای خریدار یا خریداران ایجاد شود تا سرمایه خود را مصروف این باشگاه کنند.

دو سال پیش اقدامات اولیه واگذاری با انتقال اسناد برخی ورزشگاه‌ها به فهرست دارایی‌های سرخابی آغاز شد، اما این اقدام برای اجرای اهداف بزرگی که در ذهن متولیان ورزش نقش بسته کافی نیست و باید در زمینه تعیین منابع درآمد که رکن اصلی را در خرید سهام این باشگاه‌ها ایفا می‌کند، اقداماتی ضروری انجام داد و فقط اهدای چند ورزشگاه و به نام خوردن اسناد آن‌ها کافی نیست.

افرادی که قصد دارند در آینده سهام سرخابی‌ها را خریداری کنند و تبدیل به تصمیم‌گیران این دو باشگاه شوند، اگر با منابع درآمد مناسبی مواجه نباشند، بدون شک از خرید سهام این دو باشگاه صرف‌نظر خواهند کرد و پروژه واگذاری این دو باشگاه نیز زمین خواهد خورد، بنابراین متولیان واگذاری باید ابتدا مسائل مالی و درآمدی این دو باشگاه را حل کنند تا در آینده بتوان به واگذاری این دو باشگاه امیدوار بود.

تردیدی نیست اگر سرخابی‌ها بدون اینکه تضمینی بابت درآمد‌زایی خود به متولیان آینده‌شان بدهند وارد بورس شوند، خریداری برای این دو باشگاه یافت نخواهد شد و این دو باشگاه دچار مشکلات بزرگتری خواهند شد.